Mesacosa

VOORGESCHIEDENIS

Op 2 oktober 1918 werd het Instituut voor Lichamelijke Opvoeding opgericht. Initiatiefnemer van de oprichting was de toenmalige Rijksinspecteur voor Lichamelijke Opvoeding, dhr. Graafland. Dhr. CM. van Hessen had de eer om het eerste directeurschap te vervullen en hield dit vol tot 1935. In de jaren dertig waren er slechts 10% landelijk geslaagden en was het nog moeilijker om een maatschappelijke positie te verwerven. Pas in 1924 was er sprake van een studieclub. Na een in Berlijn gehouden excursie werden er in de trein Berlijn -Groningen plannen besproken tot het leggen van nauwere contacten tussen studerenden aan het Instituut.

Zo werd de S.I.L.O.G. opgericht in 1924; Studieclub Instituut voor Lichamelijke Opvoeding te Groningen. De doelstelling van de S.I.L.OG. was elkaar tijdens de gezamelijke studie- en discussieavonden beter te leren kennen. Tot de activiteiten behoorden o.a. het uitnodigen van een specialist in een bepaald onderdeel van de studie (b.v. atletiek), of om in de vakantie een cursus of lezing te houden. Bovendien werd er door de leden een jaarlijkse gymnastiek- uitvoering gehouden in het Concerthuis om aan de nodige financiën te komen.

De S.I.L.O.G. had een soort Home aan het Prinsenhof. Het Home bestond uit 2 kamers. De inrichting was nogal kaal en ongezellig. Van een bestuur was nog geen sprake. Tijdens de lessen werd bekend gemaakt wanneer er weer enige activiteiten in aantocht waren. Dit waren m.n. lezingen en cursussen over hockey, cricket en atletiek. Wat eigen sport activiteiten betreft, werd de Groninger Cricket en Hockey Club opgericht, waar studenten van het Instituut deel van uitmaakten. Deze G.C.H.C. bestaat nu nog steeds!De laatste jaren voor de tweede Wereld Oorlog raakte de S.I.L.O.G. in een impasse, waaraan zij zich niet meer heeft kunnen onttrekken. De S.I.L.O.G. had geen mogelijkheid van bestaan meer en behoord tot de niet vergeten doden.

“Ondergetekenden K. Valken Jr., Mejuffrouw A. Peperkamp en A.H. Reitsma vormende het Bestuur van de hierna te noemen Vereniging, geven met verschuldigde eerbied te kennen; dat op 23 Januari 1941 te Groningen is opgericht een Vereniging van leerlingen van ‘t Instituut voor Lichamelijke Opvoeding aldaar;”

1941 MESACOSA; HOE HET BEGON

Van een opleiding was nauwelijks sprake meer. In de crisisjaren voor de oorlog was er voor vele gymleraren geen droog brood meer te verdienen. Sommigen solliciteerden voor politieagent of tramconducteur. In augustus 1940 startte het toenmalige I.L.O. met een eerste jaar van 19 leerlingen. Een tweede of derde jaar bestond niet of nauwelijks. De 19 eerstejaars vormden al spoedig een hechte eenheid en men wilde dit uitdrukken door een vereniging op te richten.

Op 23 januari 1941 was het zover, in de koffiekamer van het Helperzwembad werd Mesacosa opgericht. Dhr. G. Reenders, ex -gymnasium leerling, liet het “mens sana in corpore sano” vallen. Annie Hoft maakte er prompt ‘Mesacosa’ van. Een studentenvereniging was geboren om vervolgens door te stomen naar inmiddels meer dan 75 jaar bestaan.

In die tijd werd er ook een voorzitter benoemd, nu Praeses geheten, die voor 1 of 2 jaar werd aangesteld. In 1941 was dat Karel Valken, die de eer had om het eerste jaar van Mesacosa voor te zitten. Hij vormde samen met Ans Peperkamp en Andrea Reitsma het eerste bestuur. Gelijk in de week van de oprichting van Mesacosa werd er een lied gecomponeerd, bestaande uit een refrein en 3 coupletten welke tot Mesacosalied gebombardeerd werd.

DE OORLOGSJAREN

In deze tijd, de oorlogstijd, bestond er zoiets als de spertijd. Dat wil zeggen dat men van 20.00 uur ‘s avonds tot 4.00 uur ‘s morgens niet op straat mocht komen. De feestjes die er toen waren, duurden dan ook van 20.00 uur tot 4.00 uur. Op deze feestjes werden gedichten voorgedragen, gepraat, piano en viool gespeeld en gezongen. De entertainers op de piano waren in die tijd dezelfde personen die ook het lied hadden gecomponeerd. De feestjes werden bij mensen thuis of in het hotel van de ouders van Dhr. A. Reitsma gehouden.

De reeds eerder genoemde spertijd maakte het alleen zeer moeilijk om aan geestrijk vocht te komen, maar niemand die daar op lette en de feesten waren er niet minder om. Mesacosa nam het gebouw, waar de S.I.L.O.G. zich in vroegere tijden had gevestigd over en maakte hier een soort Home van. De Prinsenhof, Martinikerkhof 23.

Om de banden van de vereniging aan te sterken, werd er op 17 september 1941 een Boot-commissie opgericht. Deze bestond uit 4 leden, benoemd door en gekozen uit de leden van de vereniging Mesacosa. Deze commissie ging op zoek naar een geschikte woonboot om hier het Home van Mesacosa in te vestigen. Zij zorgde ervoor dat het financieel haalbaar werd een eigen boot aan te schaffen.

Het bestuur van het I.L.O., docenten en ouders van leerlingen konden een aandeel in de boot van f 5,- , f 10,- of meer kopen. Ook de toekomstige leden konden een aandeel van tenminste f 5,- van de woonboot kopen om hem dan te mogen betreden. In april 1942 werd er een advertentie geplaatst en na vele reacties liet men het oog vallen op de woonark aan de werf in Hoogkerk. Dit alles bleek eigenlijk voor niets te zijn geweest. Het woonschip lekte van alle kanten en was er na reparaties niet echt beter van geworden.

Op 5 augustus 1942 werd er een advertentie geplaatst in de Leeuwarder Courant. Uiteindelijk is de boot voor f 1100.- verkocht. Hiermee was het hoofdstuk ‘Woonboot’ afgesloten. Na dit fiasco met de boot is Mesacosa een tijdje non-actief geweest. De oorlog vergde teveel om ook nog een actief verenigingsleven in stand te houden. Er zijn in de jaren ’43-’45 praktisch geen bijeenkomsten meer geweest.

In 1942 werden voor het eerst de interacademiale sportwedstrijden in Amsterdam gehouden. Groningen won in ieder geval het handballen dankzij Dhr. H.J. Hindriks, handbalkenner van Nederland. Deze man heeft ook het teken van Mesacosa geïntroduceerd. Het is een teken van de Germanen en het symboliseert de eeuwig durende beweging in een cirkel. In deze tijd werden ook speldjes voor op de jassen en longdrinkglazen met het teken gemaakt.

NA DE OORLOG

Na de oorlogsjaren werd Mesacosa weer wat actiever. In 1946 vonden de Interacademiale weer plaats. Een van de belangrijkste gebeurtenissen van de jaren van vlak na de oorlog, was dat op 14 oktober 1946 een nieuwe Mesacosacommissie in het leven werd geroepen. Het werd “Ligamentum Mesacosae” genoemd. Voor de niet-latinisten; de band van Mesacosa.

Het sporten gebeurde niet alleen in Groningen. Amsterdam, Den Haag, Arnhem en Tilburg waren ook een I.L.O. rijk. De banden tussen deze scholen, of eigenlijk meer tussen de studentenverenigingen, waren en zijn nog steeds zeer sterk! Er waren een aantal ontmoetingen per jaar tussen de I.L.O.’s. Groningen had Mesacosa, Den Haag had Forcial, Tilburg had Cilg, Arnhem had Vestuvalo (later zou deze vereniging meeverhuizen met de opleiding naar Zwolle) en Amsterdam had de Scalo (nu Aorta).

1952-1963 HET REALISEREN VAN ONS HOME

Het bestuur van het Instituut voor L.O. was ook overtuigd van de noodzaak van een eigen sociëteit en zei haar medewerking toe.

Na aanvankelijk een oog te hebben laten vallen op een atelier aan de Oostersingel, werd tenslotte een kelder van het pand gevestigd aan de Oosterhaven 17, behorende aan de gemeente, het onderwerp van gesprek. Na goedkeuring van de gemeente en na hard werken kwam de bekroning op 10 oktober 1953: de “Dies Natalis” van de kelder. Dit was de dag waarop het Home officieel geopend werd door het bestuur van het Instituut voor L.O. en werd overgedragen aan het bestuur van Mesacosa onder voorzitterschap van Dhr. C.Staal. De ledenvergadering had, i.v.m. het toekomstige Home, een Home Commissie in het leven geroepen.

De Home Commissie moest zorg dragen voor het gebouw, in nauwe samenwerking met de Senaat en stelde een Kroeg Commissie van de week aan. De eerste Home Commissie bestond uit 3 mensen. Een citaat uit een artikel door deze commissie zelf geschreven: “Met de wens dat er altijd die gezellige sfeer mag heersen, die er tot nu toe heeft geheerst, besluiten wij deze impressies van de laatste dagen; waarin voor Mesacosa als vereniging en voor de Mesacosianen persoonlijk, schone perspectieven zijn geopend”.Het Home was geopend!

Na het openen van het Home kwam de behoefte aan een boek waarin alle namen en adressen van de leden in stonden. De eerste Almanak, met harde kaft, was een feit.

Het woord Dispuut kwam in 1960 voor het eerst aan de orde, toen ‘SYMPOSION’ zich voorstelde als Dispuut met de bijbehorende statuten en doelstellingen. Hierna volgde op 9 december het Dispuut ‘DIMESE WEZADO-TOTEI’, opgericht ten huize van Dhr. Vos. Op 1 februari 1962 volgde “KLEDO – E – DENI “, afgekort ‘Kledo’. ‘Kledo’ was misschien wel het meest betrokken en besproken dispuut van Mesacosa en had als lijfspreuk: “WIE MOUT’N MIT MEKOAR MESACOSA MACHTIG MOAK’N”. Heden kent Mesacosa vooralsnog 2 disputen. Het Heerendispuut Fraternitas (broederschap) en het Damesdispuut Femina Forte (sterke luidruchtige vrouwen).

1963-1966 DE STAP NAAR DE ZWANESTRAAT 35

De nieuwe Senaat is verder gaan zoeken naar een nieuw sociëteitsgebouw. In maart 1962 kregen ze een brief, dat de gemeente in het beginsel bereid was voor aankoop van de Zwanestraat 35.

0p 8 november 1962 kwam eindelijk de officiëlle vergunning. We mochten naar de Zwanestraat! Er kwam hulp van een van de leden van het Stichtingsbestuur van de A.L.O. : Dhr. B. Flentge. Hij stelde het financiële plan op, waarmee het pand aan de Zwanestraat gekocht kon worden. Alle toenmalige leden moesten een donatie van f 50,- betalen en zich verplichtten 2 aandelen van f 75,- te kopen. De aandelen konden aan het eind van de studie op verzoek worden terugbetaald. De gok van de Senaat was, dat iedere student die geslaagd was, zou vergeten dat verzoek in te dienen. Een terechte gok bleek later.

Tegenwoordig kunnen er geen verzoeken meer worden ingediend, daar het inmiddels verjaard is. De gemeente zelf had een geldsom toegekend van f 10.000,- voor de aankoop van het gebouw. Mesacosa is daarmee een van de laatste studentenverenigingen geweest, die toestemming heeft gekregen om in de binnenstad een pand te kopen. Eindelijk kon dan in het weekend van 20-21 september 1963 de Sociëteit in de Zwanestraat geopend worden.

Zwanestraat 35 was mooi en iedereen was er trots op! Het nieuwe Home bracht echter weer veranderingen met zich mee en de structuur van Mesacosa werd aangepast. Al snel werden er, om de betalingen in het Home gemakkelijker te maken, afstreepkaarten ingevoerd. De Home Commissie werd Soosbestuur (S.B.) Echter hanteren we vandaag de dag nog steeds ‘ons HOME’ als naam van ons pand in de binnenstad.

Het gebouw in de Zwanestraat beviel goed. In 1965 werd de kelder van het pand toegankelijk gemaakt en werd het gebruikt voor commissievergaderingen, feesten en Disputen. Nu wordt de kelder alleen gebruikt als opslagplaats.

Het leven en de regels in het Home begonnen toch steeds vastere vormen aan te nemen. De statuten, die nog gebaseerd waren op het Home aan de Oosterhaven, waren dan ook lang niet toereikend genoeg. De grote stap naar het Koninklijke goedkeuren van de statuten werd genomen. In februari 1966 is de goedkeuring aangevraagd bij de Minister van Justitie. Na wat grondige wijzigingen werd op 6 juni 1966 de goedkeuring verkregen. De kroegtijden, die ook in de statuten stonden, hingen eigenlijk meer af van wat de leden zelf wilden. Home ging om 8.00 uur open. De sluitingstijd hing af van het aantal leden welke nog aanwezig waren. Dit kwam er soms op neer dat de soos 24 uur per dag open was.

1973-1980 DE UITBREIDING?

Het jaar van 1973 had een beslissend jaar kunnen zijn ten aanzien van de identiteit van Mesacosa. Er was sprake van een fusie met Fytera, de studentenvereniging van Fysiotherapie. Na enkele Algemene Leden Vergaderingen werd er besloten akkoord te gaan met een proeftijd van twee maanden, ingaande op 16 september 1973 en eindigend op 10 november 1973. Aan de hand van een enquête werden de meningen gepeild onder de Mesacosianen. Deze bleek echter duidelijk te zijn. Teveel mensen waren bang voor “kliekjesvorming” en botsingen tussen Mesacosa en Fytera. Het voorstel werd van de hand gewezen en Mesacosa behield haar eigen identiteit.

Eind 1979 vertrok de italiaanse professor, Ernesto Peternolli, naar Bologna in Italië. Hij heeft, zolang Mesacosa zich in de Zwanestraat bevindt, boven de soos gewoond. Nooit had deze man geklaagd over geluidsoverlast, waardoor enkele leden zich afvroegen of deze man doof was. Dit was echter in zijn geheel niet waar, want later zou blijken dat ze vertrokken zijn door de aanhoudende feestelijkheden. Zijn bed stond midden in de kamer, zijn boekenkasten reikten tot het plafond aan toe en de televisie stond de hele dag aan. Zijn kamer was vies en het dak lekte, waardoor enkele Mesacosianen weer de binnen gedrongen duiven moesten komen vangen.

Op 23 november 1979 kon men beginnen met het ontruimen van de bovenverdieping. Er werd 700 kilo aan oud papier verwijderd en de bovenverdieping werd ingericht met een doka (een donkere ruimte, o.a. gebruikt voor het ontwikkelen van foto’s), een keuken, een S.B.-kamer, een Senaatskamer en een tv-kamer.

Wat al jaren traditie was en zich ook nu nog voordoet, was het ontvreemden van belangrijk soosmateriaal van zusterverenigingen. Als zeer belangrijk soosmateriaal bezit Mesacosa een vlag, een wapen en een bel. Zo was in 1980 de bel door Arnhem uit Groningen meegenomen. Ze kwamen hier aan met een heel zielig verhaal dat de bel nodig was voor een bestuursoverdracht, weg bel. Enkele Mesacosianen besloten tot een “bel-terug-uit-arnhem-naar-groningen-in-8-uur-actie”, die overigens gelukt is.

1988 DE VERBOUWING

In het jaar 1988 werd de soos stevig onder handen genomen. Zij was toe aan een grootscheepse verbouwing omdat de soos niet meer brandveilig zou zijn. De houten vloer moest verdwijnen en de deuren moesten vervangen worden. De kosten van de verbouwing zouden in totaal op zo’n f80.000,- komen. Maar met behulp van een stel actieve leden kon dit bedrag worden teruggedraaid tot f55.000,-. De leden hebben gedurende de hele zomervakantie gesloopt, gehakt, geschuurd en geverfd. Het resultaat was een grijs met rode sociëteit!

1988-2000 BELANGRIJKE MIJLPALEN

In 1991 vierde Mesacosa haar 50-jarig bestaan, een Memorabel moment. Dit hebben we dan ook groots gevierd. Met een reünie, een Internationale-academiale, een toneelvoorstelling, verschillende sporttoernooien, een officieel eindfeest en wat al dan niet meer, werd getracht bij iedere (Oud)Mesacosiaan een gevoel van extase te bereiken.

Voor de nacht van 23 op 24 februari schreef Marco Bakker (voorzitter van de 50-jaar commissie) het volgende: “Als ik de door SB’er opgemaakte kas heb gecontroleerd en het geld in een oude nachtkluiscassette doe om deze vervolgens in een van de grote zakken van m’n colbert te laten zakken, val ik subiet met m’n hoofd op de bar in slaap. Met het wegstoppen van de kasinhoud van zaterdag 23 februari neemt een niet eerder gevoelde vermoeidheid bezit van me. Ik wordt wakker geschud en vlak voor ik weer in slaap dreig te vallen zie ik met wazige blik de soosklok aangeven: 09:30 uur zondag 24 februari, de nacht na een geslaagde reünie, 51 vaten bier, 1200 reunisten, 300 overgebleven t-shirts, een gigantische band en 3000 vierkante meter van de zaalvloer af te peuteren tapijt.” Aldus de voorzitter van de 50-jaar commissie Marco Bakker.

Tijdens de Internationale-academiale deden er veel mensen mee. Vier dagen lang herbergt Groningen meer dan 500 foreign students uit overal en nergens. 84 dronken Sloveense studenten passeren de soos, 300 slaapplekken bij Groningse studenten is geen probleem, 80 overgekomen Amsterdamse studenten en 20 Hagenaren die kijken naar de Reuzenzwaai van 1 Joegoslaaf. Tevens waren er 90 Tilburgers aanwezig waarvan er uiteindelijk maar eentje de kracht had om hier te blijven slapen. Als eindfeest werd de Palace in Groningen afgehuurd. Hier werd het 50-jarige feest afgesloten met veel bier, wijn en champagne!

1991 is ook het jaar waarin het eerst een sponsorcommissie werd opgericht! Door alle gelegde contacten van het lustrum konden gemakkelijk sponsorcontracten op worden gesteld. Later zou die sponsorcommissie een vaste commissie van de vereniging worden.

In 1994 werd voor het eerst het Introductie kamp van de vereniging gehouden in het kleine noordelijke Groningse plaatsje Oosternieland. Dhr. L. Luten zag het wel zitten om 2 weken lang totaal ontspoorde gekken op zijn boerderij te laten rondlopen.

1998, het jaar waarin het 80 jarige bestaan van de ALO uitbundig gevierd werd. Vele activiteiten zoals een reünie, receptie, sportdagen, lessen door oud docenten werden georganiseerd.

In het jaar 2000 werd een nieuwe bar aangekocht met geld dat geleend was van onze nieuwe bierleverancier Bavaria. Het idee was om het geld af te gaan betalen door middel van het verkoop van zoveel mogelijk fusten bier.